نمیدانم این یک مرض عمومی کسانی است که از خانه دور شده اند یا فقط من یکی به ان مبتلا شده ام .من اعتراف میکنم که روزی پنجاه  بار ایمیلم را چک میکنم .بیست بار فیس بوک را .ده بار سایت های خبری ایران را و پنج بار هم وبلاگ های مورد علاقه ام را !واقعاعلت این همه کنجکاوی یکباره پدیدار شده را نمیدانم .شاید بهانه ای باشد برای به عقب انداختن شروع کارهائی که دوست ندارم .شاید یک جور اعتیاد ،یا حتا کمی دلتنگی ،نمیدانم .هرچه هست .از امروز تا ده روز دیگر این بازی به کل تعطیل است ..تصمیم گرفته ام !.آدمها گاهی برای اینکه ثابت کنند هنوز هستند تصمیم هائی که دوست ندارند میگیرند .من هم تصمیم گرفته ام تا ۱۹ جون که امتحان زبانم تمام میشود به هیچ وبلاگی سر نمیزنم .هیچ سایتی را نمیخوانم ،صفحه فیس بوکم را چک نمیکنم .به هیچ کس ایمیل نمیزنم و جواب هیچ امیلی را نمیدهم .نمیمیرم که !گفتم مکتوبش کنم تا رویم نشود بزنم زیرش .فعلا همین.