من خوبم و این در نوع خودش خوب و حتی کمی عجیبه
۱۸روز دیگه امتحان زبان دارم و نمیترسم .میبینم که دارم در زندگیم به پیشرفت های قابل توجهی دست پیدا میکنم!شاید این احساس خوب به خاطر شور و شوق خونه گرفتن باشه .بعد ۹ ماه ۲۵ روز دیگه داریم میریم خونه مون .
"خونه مون" چه کلمه خوشایندی . چقدر معنی داره.و چه کیفی داره که تمام ۲ روز تعطیلی آخر هفته از صبح تا غروب توی مغازه ها بگردی و هر چند ساده و با احتیاط برای خونه ات وسائل بخری و بعد تمام شب توی ذهنت چیدمانش روعوض کنی و تا نیمه های شب خوابت نبره .چه کیفی داره !
این" خونه مون"!یه یونیت ۲ خوابه کوچولو ست .که اتاق خواباش طبقه بالاست .همیشه از بچگی دوست داشتم خونه ام دوبلکس باشه .انگار اینجوری بین دنیای خصوصی آدم و دنیای اشتراکیش یه فاصله ای هست و حالا این احساس خوبیه که این سر دنیا دارم به این آرزوم میرسم .نمیدونم چرا ولی یه چیزی توی دلم میگه که توی این خونه روز های خوبی در پیشه
برای رسیدن آخر هفته نمیتونم صبر کنم .
من خیلی خوبم و این خیلی عجیبه !
No comments:
Post a Comment